گلزار شهدای شهر هرچه آغوش داشت گسترده بود به روی تکه های آمده از بهشت و آسمان،هر چه ابر داشت گریسته بود در فر اق همه ی آن نورها و سپیدی ها !
راستی !مبادا که دیگر نوری نیاید میان این همه ظلمت !
مبادا که از یاد ببریم هر آنچه را که از یاد برده ایم !
((خون شهیدان ما امتدادخون پاک شهیدان کربلا است . ))